-      Zsuń wargi w dzióbek, cmokaj.

-      Naśladuj mlaskanie.

-      Kląskaj, naśladując jak jedzie konik.

-      Zamknij buzię, nabieraj powietrza w policzki i rób balony.

-      Rób na zmianę szeroki uśmiech i wąski dzióbek.

-      Dmuchaj na świeczkę, watkę, piórko lub papierek.

-      Chuchaj na zmarznięte ręce.

-      Otwórz szeroko buzię, przy otwartej buzi licz górne zęby, podnosząc przy tym wysoko język i dotykając każdego zęba oddzielnie.

-      Otwórz szeroko buzię, język podnoś do podniebienia i opuszczaj.

-      Wypychaj językiem – od środka – raz jeden, raz drugi policzek.

-      Rób balon na zmianę w prawym i lewym policzku.

-      Wyobraź sobie, że twój język jest pędzelkiem. „Maluj” czubkiem języka na podniebieniu różne wzory.

-      Otwórz buzię, wsuwaj i wysuwaj język, naśladując szufladę.

-      Wyciągaj język na brodę.

-      Kieruj język do kącików ust – zrób z języka wahadełko.

-      Otwórz szeroko buzię i oblizuj usta dookoła, najpierw w prawo, potem w lewo.

-      Wsuwaj język między rozchylone zęby.

-      Wysuwaj długi i cienki język.

-      Otwórz buzię, na zmianę dotykaj językiem górnej i dolnej wargi.

-      Staraj się dotknąć językiem do nosa.

 

 

Uwaga!

Dzieci, które w czasie mówienia nawykowo wysuwają język z buzi, nie mogą wykonywać ćwiczeń, które wymagają wyciągania języka przed zęby, gdyż pogłębia to wadę wymowy. Dzieci te mogą wykonywać tylko pierwszą partię ćwiczeń.